Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Άνθρωποι και ζώα ή μήπως "άνθρωποι ζωα"

Ζούμε στην Αθήνα ,το κέντρο του πολιτισμού για την Ελλάδα. Πηγαίνουμε εκδρομή σε κάποιο χωρίο και σχολιάζουμε " καλά πως κοιτάνε έτσι;" , " μα πως μιλάνε έτσι ;" .Γιατί άραγε εμείς τι κάνουμε ; Νομίζουμε πως διαφερουμε από τα ζώα;  Οι άνθρωποι έχουν για κριτήριο τη λογική! Μα ποτέ δεν βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσουν ! Μάθαμε να διαχωρίζουμε εμάς απο την υπόλοιπη φύση ! Μα ξέχασα , εμεις ανήκουμε στον πολιτισμό ! Τι και αν ο πολιτισμός μας οδηγήσει σε μακροχρόνιο πλάνο στο τέλος αυτού του κόσμου , εμεις ανήκουμε στον πολιτισμό !  Μήπως όμως αυτό που θέλουμε να ονομάζουμε "πολιτισμό μας " δεν μας ανήκει ; Ένα απλό παράδειγμα οι μέλισσες!  Οι οποίες τα τελευταία χρόνια εξαφανίζονται σε μεγάλους αριθμούς ! Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει πως " Αν κάποτε οι μέλισσες αφανιστούν απο προσώπου γης , το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να της ακολουθήσει " Σύμφωνα λοιπόν με τους επιστήμονες η μαζική θανάτωση των μελισσών ευθύνεται στη χρήση των επικίνδυνων φυτοφαρμάκων και φυσικά των εντομοκτόνων. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο τις μέλισσες αλλά και την δημόσια υγεία καθώς και την ασφάλεια των τροφίμων ! Το 2011 σε Αμερική και Ευρώπη είχε καταρρεύσει το 30% των αποικιών των μελισσών . Το ποσοστό αυτό το 2014 ανέρχεται σε 24% μονάχα στις Η.Π.Α ! Οι επιστήμονες μετά απο δέκα χρόνια κατέφεραν να ανακαλύψουν τη θανατηφόρα ουσία για τις μέλισσες . Αλλά αυτό πέρασε και δεν ακούμπησε ! Οι φωνές των μελισσοκόμων δεν ακούστηκαν , το ίδιο και των περιβαλλοντικών ομάδων έως που ανέλαβε ο ΟΗΕ . Εν κατακλείδι στην αγορα κυκλοφορούν ακόμη 7 φάρμακα με την φονική ουσία , ενώ απαγορεύτηκαν ΜΌΝΟ τρία! Δεχόμαστε ότι πληροφορία μας δίνουν χωρίς καμιά ένσταση !
Χθες το απόγευμα έλειπα στη δουλειά. Όπως κάθε μέρα είχα αφήσει τη σκυλίτσα μου στό δωμάτιο της με τα παιχνίδια της , το νερό της και την πάνα της ! Γυρνώντας σπίτι βρίσκω ένα γράμμα καρφωμένο στην πόρτα το οποίο λέει :

Ο ΣΚΎΛΟΣ ΣΑΣ ΓΆΒΓΙΖΕ ΑΣΤΑΜΆΤΗΤΑ ΌΛΟ ΤΟ ΑΠΌΓΕΥΜΑ ! ΤΗΝ ΕΠΌΜΕΝΗ ΦΟΡΆ ΘΑ ΦΩΝΆΞΩ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΊΑ ! ΕΊΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΊΗΣΗ !

Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα πως είναι δυνατόν ένα σκυλί να γαβγίζει πάνω απο δέκα λεπτά ασταμάτητα χωρίς να σκάσει ; Και αν όχι δέκα λεπτά , θέλετε μισή ώρα ; Μισή ώρα !
Βρέθηκε υποσιτισμένη και κρυμμένη στο δρόμο ! Ήταν μόλις δυο μηνών ! Θα ήταν καλύτερα να μένει στο δρόμο, απο το να μένει μερικές ώρες μόνη της σε ένα σπίτι που την φροντίζουν ; Αφού " είμαστε φιλόζωοι " η γνώμη μου είναι να ασχοληθούμε καλύτερα με το πως εμμέσως πλην σαφώς καταστρέφουμε ολάκερο τον πλανήτη και έχουμε φτάσει τόσα είδη ζώων να είναι υπό εξαφάνιση,  παρά να τα βάζουμε με τον κάθε άνθρωπο που υιοθετεί ένα σκύλο ή μια γάτα ! Σίγουρα εμεις είμαστε περισσότερο "βρόμικοι" απο αυτά . Όλοι αυτή η αχαριστία και απληστία έχει ήδη γυρίσει μπούμερανγκ και έρχεται κατά πάνω μας !
Η γνώμη μου δεν γλυτώνει πλέον κανείς ..

Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα,
Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει…

Γιά σένα που νομίζεις..
ότι η δική σου σειρά δε θα φτάσει ποτέ..

                                          

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θυμάσαι ;

Πως δεν θυμάμαι. Όλα τα θυμάμαι ! Μα αυτό που έχει χαραχτεί βαθειά μέσα μου , εκείνο το βλέμμα. Εκείνο το βλέμμα · Ε και τι έγινε ; Πως κανείς έτσι ; -Τι εννοείς πως κάνω έτσι ; Οι άνθρωποι μαθαίνουν απο τα λάθη τους , δεν συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια και τα ίδια . - Κοίταξε να δεις εγώ στο είχα πει απο τη αρχή ! - Τότε γιατί δεν μ αφήνεις να φύγω ; Κάνε την επιλογή σου και πες:Τέλος μέχρι εδώ . Δεν θέλω,ποτέ δεν ήθελα . Πάρε εσύ την ευθύνη στα χέρια σου αφού εσύ δεν μπορείς ! - Και αν σε χάσω ; - Δεν θα με χάσεις , αν ήταν θα με είχες ήδη χάσει .. Αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή πως με είχα ήδη χάσει εγώ! Λογικό δεν νομίζεις ; Είχα σπάσει σε χίλια κομμάτια. Με όση ευλάβεια και να τα κρατούσα κάποια στιγμή θα χάνονταν!   Αν μ' αγαπάς μην γυρίζεις πίσω , άσε να κρατήσω το πόνο συντροφιά ..  Όπου και αν πας την αγάπη παίρνεις , το σκοτάδι φέρνεις και τη συννεφιά.. 

As he goes left and you stay right..

Γιατί άραγε προσπαθούμε να κρατήσουμε αυτούς που θέλουν να φύγουν ; Προσπαθούμε με νύχια και με δόντια , να τους κάνουμε να μεινουν! Ματωνουμε για να τους κάνουμε να δουν πόσο πολύ τους αγαπάμε! Γιατί; Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά πόσο τους αγαπάμε ! Απλώς εκείνοι δεν νιώθουν το ίδιο.. Και μακάρι ποτέ να μην χρειαστεί να πέσουμε στην παγίδα ότι θα μπορέσουμε να το αλλάξουμε αυτό ! Πάντα θα κοιταζουμε την πλάτη τους καθώς θα φευγουν... Πάντα θα σφραγίζουμε εμείς τα τελεσίγραφα που εκείνοι έγραψαν .. Πάντα θα είμαστε ένα βήμα πίσω .. Και είναι τόσο άσχημο να βλέπεις τα γεγονότα να τρέχουν πιο γρήγορα από εσένα! Και εκεί που νομίζεις ότι αγγίζεις την πραγματικότητα και χαϊδεύεις απαλά το μάγουλο του , στην ουσία χαϊδεύεις τον αερα. Γιατί εκεί μέσα υπάρχει ένα τεράστιο κενό που γράφει το όνομα σου με κεφάλαια γράμματα ! Έκλεισες τα μάτια και νόμιζες ότι ακούς τα πέταλα από το άλογο κι όμως λάθος ! Δεν ήταν τίποτα παραπάνω παρά σκουριασμένα σίδερα που ακουμπούσαν μαζί ! Και

Λέξεις κλειδιά...

Αν σκεφτούμε πως τα συναισθήματα είναι μικρά κουτάκια ,είναι σίγουρα ασφαλισμένα με μικρά λουκέτα. Σίγουρα κανείς δεν θα ήθελε τα "κουτάκια" του να ανοίγουν ανεξέλεγκτα και να αρπάζει ο καθένας ότι θέλει! Αν υποθέσουμε λοιπόν πως αυτή είναι μια εικονική αλήθεια , τότε ποιο είναι το κλειδί για κάθε λουκέτο; Μήπως οι λέξεις; Σίγουρα δεν είναι μόνο οι λέξεις ! Είναι ένα άγγιγμα , ένα βλέμμα , ένα ωραίο μήνυμα, μια ωραία σκέψη , μια απλή πράξη και πολλά άλλα. Όμως τι γίνεται αν οι λέξεις δεν είναι σωστές ; Έχουν αντίθετο αποτέλεσμα; Ανοίγουν μετά και λάθος "κουτάκι";. Και για να σταματήσω όλον αυτόν τον συνειρμό με τα κουτάκια , με μία φράση : Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει όμως κόκαλα τσακίζει. Υπάρχει άραγε κάτι που να μπορεί να μας πληγώσει περισσότερο από τις λέξεις ; Περισσότερο από την αλήθεια που κρύβουν πίσω τους ; Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας. Μπορείς να αλλάξεις την αλήθεια σου! Μπορούν όμως οι άλλοι να κάνουν το ίδιο για εσένα ; Και πόσο μπορείς να κρυφτείς μέσ